Czas polowania - jak nie stać się zwierzyną?

Na starcie tego posta uprzedzę, że to nie będzie delikatne :)

♫ kawałek https://www.youtube.com/watch?v=2kJMH916DS4 ♫

Czy zastanawialiście się kiedyś jak wielki wpływ wywiera na Was środowisko? Mówiąc środowisko mam na myśli ludzi w najbliższym otoczeniu, ale też to w czym tkwimy zawodowo.

Wielokrotnie spotykałem w swoim życiu „twardzieli”, którzy twierdzili, że znają receptę na sukces, życie, związki i generalnie znali odpowiedź na wszystkie pytania. Poznałem też Tych, którzy szukali właśnie takich ludzi, którzy tę receptę im dadzą. Osobna grupa to ludzie, którzy w bezpośredniej linii ewolucji, pochodzą o grupy szukających. To oni słysząc o recepcie postanawiali, w momencie kiedy ktoś im ją dał, nie robić już nic, bo przecież poznali odpowiedź i teraz wszystko wydarzy się samo.

No właśnie, tutaj zaczyna się zabawa. Dlaczego poruszam ten temat? Bo ja sam przez lata nie zdawałem sobie sprawy jak wielki wpływ na nasze życie ma słowo, obraz czy zaangażowanie w treści przedstawiane przez  „toksyczne jednostki alfa”. Kiedy zdałem sobie sprawę z tego jak to działa na mnie samego niestety było już często za późno by posprzątać bałagan, lub zwyczajnie „wyzdrowieć" po przyjęciu magicznego Leku Na Wszystko, na który pozwoliłem sobie wypisać tutaj receptę. Jestem bacznym obserwatorem, który dziś unika toksycznych jednostek lepiej niż ktokolwiek kogo znam.

Na pewno nie raz czuliście się zwyczajnie oszukani. Przyjaciel, który mówił jak masz żyć, chłopak, który zawsze wiedział lepiej, dziewczyna która znała Ciebie bardziej niż ty sam, a za jakiś czas, chaos, dziwne sytuacje, brak zrozumienia nie mówiąc o takich podstawach jak dialog. Niestety jednostki toksyczne mają jedną rzecz wspólną. W momencie, w którym Wasza głowa się buntuje, ciało wypiera tę energię, zdają sobie sprawę, że przychodzi koniec okresu manipulacji. Wtedy stają się natarczywi, nerwowi. Na siłę, jeszcze mocniej przekonują do swoich racji na sam koniec znikają obwiniając Was za wszystko.

Brzmi znajomo? No właśnie.

Jako człowiek zbyt empatyczny zderzałem się z takimi ludźmi przez całe lata. Wiem co działa w moim przypadku nie wiem czy zadziała w waszym... No właśnie, nie znam recepty uniwersalnej :) Mówię to wprost, że moje lekarstwo jest skuteczne, ale trudne w użyciu. Chcę podzielić się spostrzeżeniami i odczuciami, zwrócić uwagą na temat i zaalarmować a nie dać Wam gotowy plan.

♫ kawałek https://www.youtube.com/watch?v=VDvr08sCPOc ♫

Jak nie dać sobie wejść na głowę?

Podstawa to nie przywiązywać się do ludzi, którzy niosą za sobą niejasną energię. Nie raz czujecie coś dziwnego, ale usypiacie to przeczucie bojąc się samotności, odrzucenia, utraty szansy na miłość, zarobek czy rozwój. Stajecie się zwierzyną. Cokolwiek to nie jest, jeśli czujecie w sobie, że coś ewidentnie się nie zgadza, nie myślcie, za dużo nie analizujcie. Nie przekonujcie siebie, że warto. Wasza głowa i serce dobrze wiedzą czego Wam potrzeba. Jeśli sami będziecie się przekonywać do tego, że jednak "no, może spróbuje", przeważnie zakończy się to tragedią. Nauczyłem się jasno określać swoje potrzeby i zaznaczać swój teren w każdej nowej relacji od ostatnich 2 lat. Jeśli ja chcę zasłużyć na czyjąś uwagę i zaufanie, chce by ktoś zasłużył na moje. Czy to coś złego? Pewnie wiele osób powie, "a gdzie w tym wszystkim jest to serce, o którym piszesz? Gdzie emocje?"  No właśnie - moje serce jest bezpieczne :) Jest mi wdzięczne, że nareszcie o nie dbam, słucham go bardzo dokładnie i wyciągam wnioski.

Musicie zdać sobie sprawę, że część osób podświadomie karmi się energią i zaangażowaniem innych. Jest przyzwyczajona do brania, ale nie do tego by dać cokolwiek. Chcą mówić ale absolutnie nie chcą słuchać. Chcą pouczać sami robiąc wszystko, by nie uczyć się niczego. Tak, tacy ludzie istnieją i wbijcie sobie to do głowy :) - szybciej niż ja sobie to wbiłem. Zaoszczędzicie dużo czasu. Wyłączając w sobie strach, będziecie w stanie usłyszeć Wasz głos podświadomości, instynkt. Każdy człowiek ma wolę przetrwania i to właśnie jest jakiś element instynktu. Odwołajcie się do niego w momencie, w którym czujecie na starcie, że coś nie gra. On do Was krzyczy NIE IDŹ W TĘ STRONĘ :) wystarczy chcieć go usłyszeć i nie przekonywać siebie na siłę, że warto, bo zwyczajnie czujecie strach. Nie ma czego się bać! Tak naprawdę to wszystko są wypracowane schematy myślenia. Zaakceptujcie swoje lęki, przyznajcie się do nich przed sobą samym. Będzie Wam dużo łatwiej zrozumieć to kim tak naprawdę jesteście.

Jeśli jesteś nadwrażliwy/nadwrażliwa to nie musisz mieć jak w piosence „Leszek Żukowski” Comy „gdzie nadwrażliwość jest jak bilet w jedną stronę stąd”. Tak się nie wydarzy jeśli mocniej o siebie zadbasz, wyciszysz swoje lęki i posłuchasz głosu w środku, który zawsze będzie chciał Cię ochronić.

Generalnie chciałbym napisać coś bardzo wprost. Nie wiem czy kogoś przekonam? W sumie absolutnie mi na tym nie zależy. Powiem Wam w jaki sposób finalnie poradziłem sobie z problem „toksycznych jednostek alfa” wiedzących wszystko najlepiej.

Wróciłem pamięcią do każdej sytuacji, w której w życiu dałem z siebie wszystko nie dostając nic w zamian. Przeanalizowałem punkt po punkcie, zachowania, sytuacje, swoje odruchy, uczucia które towarzyszyły mi w tych na pozór, dobrych i złych chwilach. Dzięki temu znalazłem elementy wspólne tego rodzaju osobowości. Jednym z tych elementów jest brak poszanowania przestrzeni życiowej. Słowo „proszę” zamienia się w słowa „czy mógłbyś?”, a potem kolejno, „weź, zrób…”, kończąc na „ aha ok, no myślałem, że dla mnie to zrobisz”.

Brzmi znajomo? No właśnie!

Jeśli dostrzeżecie takie zmiany reagujcie, nie agresywnie, ale asertywnie jasno zaznaczając siebie. Jeśli to wypadek przy pracy, usłyszycie przepraszam a potem sytuacja nie wróci, a jeśli napotkacie FOCH... Cóż, jeśli ktoś tak samo mocno szanuje Was jak Wy kogoś, wróci za jakiś czas z refleksją, jeśli nie to lepiej teraz niż później.

Pamiętajcie, że nic nie jest nie do przejścia. Zrobić i zrozumieć można wszystko. Nie ma jednej recepty na życie. Każdy ma swoją drogę i tylko finalnie Wy powinniście decydować o tym czego chcecie. Nikt za Was tej drogi nie przejdzie, więc dlaczego ktoś ma ją wybierać?

Słuchajcie kiedy trzeba słuchać, uczcie się od ludzi, którzy mogą udowodnić Wam, uargumentować swoje poglądy. Wybierajcie drogę przez pryzmat własnych doświadczeń. Co innego zainspirować się kogoś słowami, a co innego pozwalać sobie je narzucać. To, że ktoś przeszedł jakąś drogę powinno być inspiracją, ale w żadnym wypadku nie gotową mapą do ☼krainy szczęścia☼.

Mapę masz w sobie, może nie potrafisz jej jeszcze odczytać. Nikt nie mówił, że będzie łatwo. Ale hej! To Twoja mapa, masz ją na starcie, sam ją napisałeś dla siebie, wcześniej czy później odszyfrujesz wszystkie tajemnice.

Nie daj na siebie zapolować, bo łowców jest dużo. Cieniem zza drzew przypominają wilka, ale jeśli spojrzysz dokładniej i zerkniesz za drzewo okazuje się, że to jedynie nieporadny robaczek, który leży często na plecach i przebiera nogami. Włącz myślenie i swoje serce do gry! Strach to piękne uczucie, które alarmuje i do tego ma służyć. Ale nie pielęgnuj go w sobie, bo ktoś kiedyś na Ciebie zapoluje :)

...jeśli już tego nie zrobił.

Powodzenia Podróżniku i Podróżniczko, muszę uciekać mam jeszcze kilka własnych tajemnic do rozwikłania. Pozdrawiam